Odmiana przez przypadki – rodzajnik, zaimek, przeczenie, przymiotnik. rodzajnik. Ich habe einen Bruder. – Mam brata. (rodzajnik nieokreślony w bierniku) zaimek. Er hat sein Auto verkauft. – On sprzedał swój samochód. (zaimek dzierżawczy w bierniku) Hilf mir bitte! – Pomóż mi proszę! (zaimek osobowy w celowniku) przeczenie Co to jest przypadek? Jakie są przypadki w języku polskim? Na jakie pytania odpowiadają? Wyjaśniamy wszystkie sekrety siedmiu przypadków gramatycznych. Podajemy liczne przykłady i ćwiczenia. Sprawdź, dlaczego przypadki w gramatyce języka polskiego odgrywają tak dużą rolę. To nie jest dzieło przypadku. Z nami uporządkujesz wiedzę na temat przypadków, poznasz teorię i wykonasz kilka ćwiczeń. Układając je, postaraliśmy się, by nie zabrakło rzeczowników, których odmiana jest dość trudna. W razie wątpliwości – zawsze możesz sięgnąć do klucza z prawidłowymi odpowiedziami. Spis treści Co to są przypadki w gramatyce? Jakie są przypadki w języku polskim? Przypadki: charakterystyka, funkcje, przykłady Odmiana przez przypadki: ćwiczenia Co to są przypadki w gramatyce? Przypadki to kategoria gramatyczna, dzięki której wiemy, jaką funkcję w zdaniu pełnią: rzeczowniki, przymiotniki, zaimki, liczebniki, imiesłowy odmienne. Wymienione części mowy odmieniają się przez przypadki. Odmiana części mowy przez przypadki to deklinacja. Podczas odmiany przez przypadki poszczególne części mowy mają różne formy (przybierają różne końcówki). Wystarczy zapamiętać, jakie przypadki występują w języku polskim i jakie odpowiadają im pytania, aby odmiana wyrazów przez przypadki stała się prosta. Pytania odpowiadające poszczególnym przypadkom łatwiej zapamiętać, dzięki słówkom pomocniczym, które podajemy niżej. Jakie są przypadki w języku polskim? W języku polskim mamy siedem przypadków: Mianownik (M.) – kto? co? (słówko pomocnicze: jest) – np. stół, krzesło, brama Dopełniacz (D) – kogo? czego? (nie ma) – np. stołu, krzesła, bramy Celownik (C) – komu? czemu? (się przyglądam) – np. stołowi, krzesłu, bramie Biernik (B) – kogo? co? (widzę) – np. stół, krzesło, bramę Narzędnik: (N) – z kim? z czym (idę) – np. stołem, krzesłem, bramą Miejscownik (Msc.) – o kim? o czym? (myślę) – np. stole, krześle, bramie Wołacz (W) – o! – np. stole, krzesło, bramo Sprawdźmy teraz, czym charakteryzują się poszczególne przypadki gramatyczne. Przypadki gramatyczne – charakterystyka, funkcje, przykłady Mianownik To pierwszy z 7 przypadków w języku polskim. To właśnie w mianowniku występują hasła w słownikach, w mianowniku również często występuje podmiot w zdaniu. Mianownik odpowiada na pytania: kto? co? (kto jest? co jest?) Przykłady części mowy w mianowniku: mama (rzeczownik w liczbie pojedynczej), domy (rzeczownik w liczbie mnogiej) piękna (przymiotnik), my (zaimek), jedenaście (liczebnik), mówiący (imiesłów przymiotnikowy czynny – odmienny). Dopełniacz Dopełniacz odpowiada na pytania: kogo? czego (kogo nie ma? czego nie ma?) Dopełniacz to drugi przypadek w języku polskim. Często stosujemy go w zdaniach przeczących (np. Jacek nie kupił lodów czekoladowych) lub w zdaniach, w których występuje relacja przynależności (np. Szarlotka Żanety nie ma sobie równych). Przykłady części mowy w dopełniaczu: kogo? czego? – mamy (w liczbie pojedynczej), mam (w liczbie mnogiej), pięknej, nas, jedenastu, mówiącego Celownik Celownik odpowiada na pytania: komu? czemu? (komu się przyglądam? czemu się przyglądam?) Celownik to trzeci przypadek w języku polskim. Bardzo często możemy go spotkać w towarzystwie takich czasowników jak: obiecywać (komu? np. siostrze, czemu? np. maskotce – że już więcej się jej nie zgubi), dziękować (komu?, bratu; czemu? opatrzności), sprzedawać (komu? np. klientom; czemu? polityce, np. sprzedał się polityce), oddawać (komu? sąsiadom; czemu? miastu, np. zasługi), pomagać (komu? ojcu; czemu: instytucji), mówić (komu? dziecku, czemu: górom, np. Mówiłem górom, że je kocham). Forma celownika często łączy się też z przyimkami: dzięki (komu? – dzięki tobie; czemu? – dzięki szkole), przeciw (komu? – przeciw Tomkowi, czemu? – przeciw niesprawiedliwości), wbrew (komu? – wbrew koledze; czemu? –wbrew sumieniu) Przykłady części mowy w celowniku: (komu? czemu? się przyglądam) mamie (w liczbie pojedynczej), mamom (w liczbie mnogiej), pięknej, nam, jedenastu, mówiącemu Biernik Biernik odpowiada na pytania: kogo? co? (kogo widzę? co widzę?) To czwarty przypadek gramatyczny w języku polskim. Rzeczowniki i zaimki osobowe (ja, ty, on) występujące w bierniku (a więc: mnie, ciebie, jego) – pełnią w zdaniach funkcję dopełnienia (bliższego), natomiast przymiotniki w bierniku – funkcję przydawki. Przykłady części mowy w bierniku: (kogo? co? widzę) mamę (w liczbie pojedynczej), mamy (w liczbie mnogiej), piękną, nas, jedenasty, mówiącego Narzędnik Narzędnik odpowiada na pytania: (z) kim? (z) czym? (z kim idę? z czym idę) Narzędnik to piąty przypadek w języku polskim. Służy do określania: narzędzia – np. posługuję się (kim? czym?): sztućcami, wiertarką, komputerem, środka lokomocji – np. jadę (kim? czym?): pociągiem, rowerem, kajakiem, wskazywania zainteresowań – np. interesuję się (kim? czym?): literaturą, modelarstwem, grami. Narzędnik lubi towarzystwo przyimków, np. z, pod, nad. Miejscownik Miejscownik odpowiada na pytania: o kim? o czym? (o kim myślę? o czym myślę?) To szósty przypadek w języku polskim. Miejscownik opisuje miejsce (w związku z tym wymaga użycia przyimka, np. „o”, „w”). Przykłady części mowy w bierniku: (o) mamie, (o) pięknej, (o) nas, (o) jedenastym, (o) mówiącym Wołacz Wołacz nie odpowiada na żadne pytania. To ostatni przypadek w języku polskim. Rzeczowniki w formie wołacza pełnią funkcję apelu (zawołania) kierowanego do osób lub rzeczy. We współczesnej polszczyźnie potocznej coraz częściej zamiast wołacza używamy mianownika (np. (o) Marcin, zamiast (o) Marcinie. Przykłady części mowy w wołaczu: (o) mamo! (o) piękna!, (o) my!, (o) jedenasty!, (o) mówiący! Odmiana przez przypadki: ćwiczenia Ćwiczenie 1. Odmień przez przypadki (w liczbie mnogiej i pojedynczej) rzeczowniki z przymiotnikami: tutejszy ksiądz, mały książę, urocza księżniczka. Odpowiedzi znajdziesz na końcu. Ćwiczenie 2. Jak będzie wyglądała odmiana przez przypadki rzeczowników połączonych z liczebnikami? Odmień w liczbie mnogiej: dwóch sędziów, pięciu wegetarian i pięćdziesiąt kilogramów. Ćwiczenie 3. Dopisz do rzeczowników odpowiednie formy przypadków. Podaj: Dopełniacz liczby pojedynczej rzeczownika kiwi:... Celownik liczby pojedynczej rzeczownika Amerykanin:... Biernik liczby pojedynczej rzeczownika poeta:... Narzędnik liczby mnogiej rzeczownika wiosna:... Miejscownik liczby mnogiej rzeczownika radio:... Wołacz liczby mnogiej rzeczownika uczniowie:... Odpowiedzi: Ćwiczenie 1 – odpowiedzi Liczba pojedyncza: M. tutejszy ksiądz, mały książę, urocza księżniczka D. tutejszego księdza, małego księcia, uroczej księżniczki C. tutejszemu księdzu, małemu księciu, uroczej księżniczce B. tutejszego księdza, małego księcia, uroczą księżniczkę N. tutejszym księdzem, małym księciem, uroczą księżniczką Ms. tutejszym księdzu, małym księciu, uroczej księżniczce W. tutejszy księże! mały książę! urocza księżniczko! Liczba mnoga: M. tutejsi księża, mali książęta, urocze księżniczki D. tutejszych księży, małych książąt, uroczych księżniczek C. tutejszym księżom, małym książętom, uroczym księżniczkom B. tutejszych księży, małych książąt, urocze księżniczki N. tutejszymi księżmi, małymi książętami, uroczymi księżniczkami Ms. tutejszych księżach, małych książętach, uroczych księżniczkach W. tutejsi księża! mali książęta! urocze księżniczki! Ćwiczenie 2 – odpowiedzi M. dwóch sędziów, pięciu wegetarian, pięćdziesiąt kilogramów D. dwóch sędziów, pięciu wegetarian, pięćdziesięciu kilogramów C. dwóm sędziom, pięciu wegetarianom, pięćdziesięciu kilogramom B. dwóch sędziów, pięciu wegetarian, pięćdziesiąt kilogramów N. dwoma sędziami, pięcioma wegetarianami, pięćdziesięcioma kilogramami Ms. dwóch sędziach, pięciu wegetarianach, pięćdziesięciu kilogramach W. dwóch sędziów! pięciu wegetarian! pięćdziesiąt kilogramów! Ćwiczenie 3 – odpowiedzi D. l. poj. kiwi: kiwi C. l. poj. Amerykanin: Amerykaninowi B. l. poj. poeta: poetę N. l. mn. wiosna: wiosnami Ms. l. mn. radio: radiach W. lm. uczniowie: uczniowie! Zobacz także: Odmiana przez przypadki? Deklinacja może być prosta! Rzeczownik – co to jest, jak się odmienia, na jakie pytania odpowiada (przykłady) Co to jest przymiotnik: na jakie pytania, przez co się odmienia i jak się go stopniuje (przykłady) W zdaniu tym mamy 3 wyrazy, które odmieniają się przez przypadki (moja – przymiotnik, mama – rzeczownik, dom – rzeczownik). Jak będą brzmiały pytania do poszczególnych wyrazów? Idę (z kim, z czym idę?) z moją mamą (narzędnik; przymiotnik określajacy rzeczownik jest zawsze w tym samym przypadku co rzeczownik) do (kogo, czego Rzeczownik jest odmienną częścią mowy i podlega odmianie zarówno przez przypadki, rodzaje, jak i liczby. Rzeczownik nazywa rzeczy, osoby, obiekty, a także miejsca. W języku polskim rzeczowniki występują zarówno w liczbie pojedynczej, jak i mnogiej. W liczbie pojedynczej możemy wskazać trzy rodzaje: męski, żeński i nijaki. Zaś w liczbie mnogiej występują już tylko dwa rodzaje: męskoosobowy i rzeczowniki w języku polskim, w mianowniku, a zatem w pierwszym przypadku liczby pojedynczej mają następujące końcówki:- rodzaj męski zakończony jest spółgłoską (np. dom, kot, syn)- rodzaj żeński zakończony jest samogłoską -a (np. ława, babcia, droga)- rodzaj nijaki kończy się na -o (np. auto, dziecko) lub -e (danie, mieszkanie).Zarówno rzeczowniki, które występują w liczbie pojedynczej, jak i mnogiej możemy odmienić przez przypadki. Odmiana rzeczownika przez przypadki odbywa się poprzez odpowiedź na pytanie, jakie dany przypadek stawia. W naszym języku występuje siedem przypadków, z których każdy odpowiada na inne pytanie. Przypadki to: mianownik, dopełniacz, celownik, biernik, narzędnik, miejscownik i czyli odmiana rzeczownika przez przypadkiDeklinacji, a zatem odmianie przez przypadki podlegają nie tylko rzeczowniki. Możemy odmienić także przymiotniki, imiesłowy przymiotnikowe, a jak również części liczebników oraz zaimków. Dzięki odmianie przez przypadki mamy swobodny szyk zdania, a pojedyncze słowa odmieniają się w zależności od kontekstu zdania. Co więcej, pozwalają na wyrażanie stosunków w odniesieniu do wyrażenia. Można zatem powiedzieć, że pomagają nam odróżnić podmiot od okolicznika, dopełnienia lub przez przypadki rzeczownika odbywa się poprzez odpowiedzi na pytania, z którymi wiąże się 7 przypadków. Są to:- mianownik, który stawia pytania: kto? co? (to jest). Stanowi podstawową formę rzeczownika, w którym to rzeczownik najczęściej występuje w roli dopełniacz, odpowiadający na pytania kogo? czego? (nie ma). W mowie używany jest bardzo często, przede wszystkim w przeczeniach lub w określaniu, że coś należy do celownik, który odpowiada na pytania komu? czemu? (przyglądam się). W odróżnieniu od dopełniacza, celownik używany jest raczej rzadko. Głównie łączy się z czasownikami jak choćby: sprzedawać, dawać, oddawać, mówić, pomagać, obiecywać, dziękować. Dodatkowo, może łączyć się z przyimkami takimi jak: dzięki, przeciw, wbrew, biernik, który ma odpowiedzieć na pytania kogo? co? (widzę). W tym przypadku rzeczowniki mogą mieć formę taką samą, jak narzędnik, który odpowiada na pytania z kim? z czym? (idę). Rzeczowniki w tym przypadku najczęściej określają np. jakieś narzędzia (długopisem, łyżką), środki transportu (autem, rowerem), jak i do wskazywania, czym się interesujemy (sportem, muzyką) czy tego, kim jesteśmy (jestem fryzjerem, bratem, sprzątaczką). - miejscownik, który odpowiada na pytania o kim? o czym? (myślę).- wołacz, jest szczególnym przypadkiem, gdyż jako jedyny nie ma pytania. Używamy go najczęściej gdy chcemy kogoś/coś zawołać, czy w bezpośrednich zwrotach. Obecnie często zastępujemy ten przypadek mianownikiem. Odmiana przez przypadki liczebników prostych i złożonych. poleca 53% 1008 głosów. Treść. Wyżej zostały już przedstawione przykładowe odmiany różnych rodzajów liczebników. Spójrzmy jednak krótko na deklinację wybranych liczebników dwa i trzy i porównajmy tę odmianę: rodzaj. męskosobowy. rodzaj. niemęskoosobowy. W tej lekcji nauczysz się odmiany rodzajnika oraz dowiesz się, jak się jej sprytnie nauczyć. Na końcu lekcji czekają na ciebie interaktywne ćwiczenia na odmianę rodzajnika. Chcesz więcej prostych wyjaśnień gramatyki niemieckiej? Ta lekcja jest częścią kursu: Gramatyka A1/A2 Spis treści1 Odmiana rodzajnika niemiecki – co to jest i po co to jest?2 Der, die, das odmiana (rodzajnik określony niemiecki)3 Ein, eine odmiana (rodzajnik nieokreślony niemiecki)4 Odmiana przeczenia kein5 Odmiana rodzajnika niemiecki – podsumowanie6 Poćwicz odmianę rodzajnika!7 Wasze najczęściej zadawane pytania o odmianę rodzajnika Odmiana rodzajnika niemiecki – co to jest i po co to jest? Rodzajniki niemieckie zmieniają się w zależności od płci, przypadku i liczby rzeczownika, przed którym stoją. Jak już wiesz z poprzedniej lekcji o rodzajnikach niemieckich, w języku niemieckim są 3 rodzajniki określone: „der” dla rodzaju męskiego, „die” dla rodzaju żeńskiego oraz „das” dla rodzaju nijakiego. Oprócz tego jest rodzajnik nieokreślony (ein, eine) i przeczenie “kein”. Niestety to nie koniec sagi o rodzajnikach – rodzajniki niemieckie odmieniają się przez przypadki. To właśnie sprawka tej całej odmiany, że raz jest „der„, raz „den„, raz „dem„.. i tak dalej. Chodzi o to, że jak zmienia się przypadek, to zmienia się też rodzajnik: : „Das ist der Hund.” (rodzajnikiem w Nominativ dla rodzaju męskiego jest „der”) „Ich spaziere mit dem Hund.” ( „der” zamienił się na „dem”, bo przypadek zamienił się na Dativ) „Siehst du den Hund da?” ( „der” zamienił się na „den”, bo przypadek zamienił się na Akkusativ) Der, die, das odmiana (rodzajnik określony niemiecki) Ale, ale – jest też dobra wiadomość! Jedyną tabelką którą musisz się tak naprawdę nauczyć jest ta poniżej. Jest to odmiana rodzajnika określonego (der, die, das) przez wspomniane 4 przypadki: Odmiana rodzajnika określonego (der, die, das) przyprawia uczących się niemieckiego o ból głowy, ponieważ na pierwszy rzut oka wydaje się, że rodzajniki określone odmieniają się bez ładu i składu. Gdy jednak przyjrzymy się tabelce dokładniej, na pewno zauważysz, że: dopełniacz (Genitiv) to przeplatanka des-der-des-der w celowniku (Dativ) rodzaj męski i nijaki są takie same (dem) biernik (Akkusativ) jest taki sam jak mianownik – z różnicą w rodzaju męskim Ein, eine odmiana (rodzajnik nieokreślony niemiecki) Kolejna tabela? Tylko nie to! 🙂 Ale spójrz na nią dokładniej, a zauważysz, że tak naprawdę już ją umiesz: końcówki, które dostaje rodzajnik określony podczas odmiany, są identyczne jak te w odmianie rodzajnika określonego: I jeszcze jedna dobra wiadomość: Rodzajnik nieokreślony nie występuje w liczbie mnogiej. Odmiana przeczenia kein Przeczenie “kein” odmienia się tak, jak rodzajnik nieokreślony w liczbie pojedynczej, a w liczbie mnogiej tak, jak rodzajnik określony. Ta cała odmiana rodzajnika chyba nie jest taka straszna? 🙂 Jak już poznałaś/-eś odmianę rodzajnika, to koniecznie musisz też dowiedzieć się, jak odmieniać przymiotniki niemieckie – kliknij tutaj: Odmiana przymiotnika niemiecki. Odmiana rodzajnika niemiecki – podsumowanie Rodzajnik w zdaniu jest zawsze w jednym z czterech przypadków, czyli odmienia się przez przypadki (deklinacja) Odmiana rodzajnika nieokreślonego (ein, eine) jest bardzo podobna do odmiany rodzajnika określonego (der, die, das) – rodzajnik nieokreślony dostaje te same końcówki, jakie ma podczas odmiany rodzajnik określony Rodzajnik nieokreślony nie występuje w liczbie mnogiej, a więc się nie ma co się odmieniać przez przypadki Przeczenie kein odmienia się tak, jak rodzajnik nieokreślony w liczbie pojedynczej i tak, jak rodzajnik określony w liczbie mnogiej Poćwicz odmianę rodzajnika! Gotowy na ćwiczenia? Tutaj znajdziesz kilka interaktywnych ćwiczeń na odmianę rodzajnika w języku niemieckim. Wasze najczęściej zadawane pytania o odmianę rodzajnika Jak rodzajnik określony odmienia się przez przypadki? W rodzaju męskim rodzajnik „der” odmienia się: der Schüler (Nominativ), des Schülers (Genitiv), dem Schüler (Dativ), den Schüler (Akkusativ). W takiej samej kolejności w rodzaju żeńskim rodzajnik odmienia się tak: die Frau, der Frau, der Frau, die Frau. A w rodzaju nijakim: das Kind, des Kindes, dem Kind, das Kind. I jeszcze liczba mnoga: die Bäume, der Bäume, den Bäumen, die Bäume. Jak ułatwić sobie naukę odmiany rodzajników przez przypadki? Będzie Ci prościej nauczyć się odmiany rodzajnika, jeśli zapamiętasz te zasady: W dopełniaczu (Genitiv) rodzajniki przeplatają się: des-der-des-der. W celowniku (Dativ) rodzaj męski i nijaki są identyczne (dem). Biernik (Akkusativ) brzmi tak samo jak mianownik – oprócz rodzaju męskiego. Jak odmienia się rodzajnik nieokreślony przez przypadki? Aby odmienić rodzajnik nieokreślony, dodaj te same końcówki, jak przy odmianie rodzajnika określonego, np. w rodzaju męskim: ein Vater (Nominativ), eines Vaters (Genitiv), einem Vater (Dativ), einen Vater (Akkusativ). W liczbie mnogiej natomiast nie ma rodzajnika nieokreślonego. (50 votes, average: 4,92 out of 5)Loading...
Język. 1) 1 osoba liczby pojedynczej, rodzaj męski a) wracałam b) wracałem c) wracaliśmy d) wracała 2) 1 osoba liczby pojedynczej, rodzaj żeński a) wracałem b) wracała c) wracałam d) wracałyśmy 3) 2 osoba liczby pojedynczej, rodzaj męski a) wracałeś b) wracałem c) wracało d) wracałyście 4) 2 osoba liczby pojedynczej, rodzaj
Liczba wyników dla zapytania 'przymiotnik odmiana przez przypadkirodzaje i liczby': 10000+ Odmiana czasownika przez osoby i liczby. Połącz w parywg Agwojdowicz Klasa 4 Polski Czasownik - odmiana przez osoby i liczby Połącz w parywg Gwozdzjoanna5 Klasa 3 Polski Odmiana czasownika przez osoby i liczby Sortowanie według grupwg Sylwiachudzynska Klasa 2 Polski Odmiana rzeczownika przez liczby Przebij balonwg Maarzena1 Odmiana rzeczownika przez liczby Przebij balonwg Alicja48 Klasa 2 Polski Odmiana przez osoby, liczby, rodzaje i czasy Ustawianie w kolejnościwg Joannaguze40 Klasa 4 Polski Czasownik odmiana przez osoby, liczby, czasy i rodzaje Testwg Agnieszczakagat Klasa 3 Odmiana rzeczowników przez liczby Koło fortunywg Betinka1975 Odmiana rzeczowników przez liczby Koło fortunywg Natalia151 Zerówka logopedia Odmiana rzeczownika przez liczby - świąteczna Sortowanie według grupwg Alicja48 Klasa 2 Polski Czasownik-odmiana przez osoby, liczby, czasy. Testwg Malgorzatarzesz Klasa 3 Gramatyka Polski Odmiana przez przypadki przymiotnika i rzeczownika Ustawianie w kolejnościwg Meluapaniodpolskiego Klasa 4 Polski gramatyka Czasownik i odmiana przez osoby Sortowanie według grupwg Martaseta Klasa 3 Polski odmiana czasownika przez osoby, liczby, czasy Połącz w parywg U33831611 Klasa 3 Polski Dzielenie ułamków zwykłych przez liczby naturalne Znajdź paręwg Edytomaszewska Klasa 5 Matematyka Dzielenie ułamków zwykłych przez liczby naturalne. Odmiana przez przypadki Połącz w parywg Mjaworska Klasa 4 Polski Celownik O rety! Krety!wg Btskapibar Wszyscy Klasa 4 Klasa 5 Ortografia Polski celownik deklinacja odmiana przez przypadki Odmiana przez przypadki w i Koło fortunywg Agadudzik14 Klasa 4 Klasa 5 Polski Odmiana przez przypadki Połącz w parywg Jolasobowska2 Odmiana przez przypadki Znajdź paręwg Marlenamaciejewska Klasa 4 Język polski Odmiana czasownika przez osoby Sortowanie według grupwg Aniacz Klasa 2 odmiana rzeczowników przez przypadki Połącz w parywg Lusinda1209 Klasa 5 Polski Odmiana wyrazów przez przypadki Połącz w parywg Pserednicka Polski Odmiana czasownika przez osoby Sortowanie według grupwg Anna1507 Klasa 3 j. polski Przymiotnik - odmiana. Koło fortunywg Jpodbielskasmol Odmiana przez przypadki Ustawianie w kolejnościwg Meluapaniodpolskiego Klasa 4 Klasa 5 Klasa 6 Polski gramatyka Mnożenie i dzielenie przez liczby z zerami Koło fortunywg Astryda65 Klasa 4 Przymiotnik - odmiana. Koło fortunywg Edukacyjnekaizen Klasa 4 Odmiana czasownika przez osoby. Połącz w parywg Agwojdowicz Klasa 4 Polski Skracanie i rozszerzanie ułamków. Liczby mieszane. Koło fortunywg Njola13 Klasa 4 Klasa 5 Matematyka Skracanie i rozszerzanie ułamków. Liczby mieszane. Odmiana przez przypadki przykład Połącz w parywg Puszcza1 Klasa 4 Polski Odmiana przez przypadki Brakujące słowowg Martamytko Klasa 4 Klasa 5 Klasa 6 Polski Verben - losowanie i odmiana przez osoby Koło fortunywg Sabinagazda12 Klasa 7 Niemieckim Odmiana czasowników przez osoby, liczyby i czasy Sortowanie według grupwg Emce Odmiana przez przypadki. Brakujące słowowg Sarasurdusiek Klasa 4 Klasa 5 Klasa 6 Klasa 7 Polski Odmiana czasownika przez osoby. Połącz w parywg Gancarzedyta Klasa 2 Odmiana czasownika przez osoby. Połącz w parywg Slotwinskaa Klasa 2 Polski odmiana przez przypadki Połącz w parywg Eboch Odmiana czasowników przez osoby, liczyby i czasy Sortowanie według grupwg Monikawach82 Klasa 3 Polski Odmiana rzeczownika przez przypadki Teleturniejwg Raffkwasniewski Odmiana przez przypadki Połącz w parywg Betinka1975 Odmiana rzeczownika przez przypadki Znajdź paręwg Alicjamysak Klasa 4 Klasa 5 Odmiana rzeczownika przez przypadki Połącz w parywg Karolinasztuczka Odmiana czasownika przez osoby Sortowanie według grupwg Ssp10edu Klasa 2 Klasa 3 Polski Odmiana przez przypadki Samolotwg Ewab181 Klasa 4 Polski Mnożenie i dzielenie przez liczby z zerami Odkryj kartywg Joanna316 Odmiana przymiotnik + rzeczownik Połącz w parywg Puszcza1 Klasa 4 Polski Mnożenie i dzielenie przez liczby z zerami Koło fortunywg Astryda65 Klasa 7 Matematyka Mnożenie i dzielenie sum algebraicznych przez liczby Koło fortunywg Miarapaulina Klasa 7 CZASOWNIK - odmiana przez osoby Znajdź paręwg Marta81 Mnożenie i dzielenie przez liczby z zerami Koło fortunywg Andzelikaom odmiana przez przypadki Połącz w parywg Mlipinska3 Polski Odmiana przez osoby Przebij balonwg Joanna593 Klasa 4 Polski ROK - odmiana przez przypadki Połącz w parywg Sekretariat1 Odmiana przez przypadki Połącz w parywg Ola49 Klasa 4 Polski Odmiana przez przypadki Połącz w parywg Malwina14 deklinacja - odmiana przez przypadki Połącz w parywg Babaodpolskiego Klasa 6 Klasa 7 Klasa 8 Polski Odmiana przez przypadki - chłopiec Brakujące słowowg Jpolskibp Klasa 4 Polski ODMIANA RZECZOWNIKÓW PRZEZ PRZYPADKI Testwg Jmoni Klasa 7 Klasa 8 Polski Cerber - odmiana przez przypadki Połącz w parywg Agnes1311 Klasa 5 Polski

Występujące przypadki w języku polskim to: mianownik, dopełniacz, celownik, biernik, narzędnik, miejscownik i wołacz. Każdy przypadek odpowiada na inne pytanie. 6. Odmiana przez przypadki – przykłady. Oto dwie przykładowe odmiany przez przypadki rzeczownika: Mianownik: smok Dopełniacz: smoka Celownik: smokowi.

Deklinacja rzeczownik przez przypadki. Mianownik (kto? co?): braku. Internetowy słownik odmiany wyrazów języka polskiego przez przypadki online
2enc.
  • 9yw18ha87d.pages.dev/164
  • 9yw18ha87d.pages.dev/135
  • 9yw18ha87d.pages.dev/225
  • 9yw18ha87d.pages.dev/324
  • 9yw18ha87d.pages.dev/362
  • 9yw18ha87d.pages.dev/247
  • 9yw18ha87d.pages.dev/137
  • 9yw18ha87d.pages.dev/27
  • 9yw18ha87d.pages.dev/77

    • odmiana przez przypadki i liczby